Gösterildiği Gibi Yaşamak

Bir gün doğarsınız, sırayla herkesin geçirdiği evreleri yaşarsınız.Önce ağlayarak başlarsınız hayata daha sonra herkes gibi sizde acıkır diğer bebeklerle aynı şeyleri yersiniz. Kusmanız, gazınızın gelmesi hepsi aynıdır diğerleriyle. Benzer olaylara benzer tepkiler verirsiniz diğerleri gibi. Çünkü o zaman daha bilinciniz yoktur, düşünmezsiniz sizin yerinize düşünen birileri vardır sizi onlara göre davranırsınız. İhtiyacınız yoktur kendinizi düşünmeye yeni bir şeyler çıkaramazsınız ortaya ki zaten sizden de beklenen bu değildir. Zaman geçtikçe
büyürsünüz ama o bebeklikten çıkmak o kadar kolay değildir. Hayat kurulu bir düzendir ve siz hala düşünmeden yaşamaya devam edersiniz. Başkaları hala sizin yerinize düşünüyordur çünkü. Vakti gelince okula başlar diğerleriyle aynı şeyleri yapmaya devam edersiniz. Önce aynı oyunları oynayarak sonra aynı dersleri öğrenmeye çalışarak... Yapacağınız şeyleri belirleme gibi bir derdiniz olmadığından belirtilenleri yapmaya özen gösterirsiniz. Azıcık farklı bir şeyler yaparsınız ama o sırada öyle bir dışlanırsınız ki bir daha öyle şeyler yapmamak için ayrı bir özen gösterirsiniz. Hayal kurduğunuzda ve başkalarına anlattığınızda bunları şu cümle sizi yine pes ettirir :"Sen okulunu oku boş ver bunları.". Hep en yakından gelir bu ve bunun gibi cümleler ki çok etkiler sizi. O potansiyel varken sıyrılabilecek iken var olan ezberlerden hep saldırırlar dostunuz, canınız, en yakınınız dediğiniz kişiler.
Hep sizi sizden çok düşündükleri için size zarar vermelerine engel olamazsınız. Vakti gelir bir gün sınav yarışına bir girersiniz, size öğretilen şekilde o kadar çok çalışırsınız ki, artık kendinizi düşünecek bir dakikanız kalmaz. Bravo derler size kendinizi düşünmediğiniz için, en iyi sensindir, söylenileni en süper yaptığın için. Azıcık düşünmeye yeltenirsen bu işi senden daha iyi bildiklerini söyleyen süper insanlarla karşılaşırsın ve ikna ederler seni düşünmeye gerek duymaman için. Zamanla düşünmeyi unutursun zaten artık sende onlardan biri olursun. Süpersindir, öğretilenleri yapmış artık sende başkalarına sana öğretilenleri anlatırsın ki onlarda düşünmesinler kendilerini.

Sonra bir gün yalnız kaldığın bir anda karşına SEN çıkarsın, çok şaşırırsın ilk defa görüyorsundur onu.Bir garip gözükür gözüne, tanıyamazsın belkide. Farkedersin ki sende bir şeymişsin bu hayatta ama o güne kadar hiç farketmediğin, muhatap olmaya cüret etmediğin SEN. Hep başkalarını ona tercih ettiğin SEN. Ne giydiğine, ne yediğine, nerede okuyacağına karar verirken başkaları, hep dışladığın SEN.

Hayata bakınca kendinden bir parça göremiyorsan bir yerlerde, git kendini ara bul bir yerlerde, rehberin başkalarıysa, hayatta yeni bir yol açabilme ihtimalin yoktur.